Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008

Κρίση και Απόκριση

Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα στο blog. Λόγοι προσωπικοί και επαγγελματικοί δεν μου έδωσαν την ευκαιρία και την ψυχολογία να γράψω.
Σήμερα στα μέσα του χειμώνα, με ελάχιστο κρύο και πολλά σημαντικά θέματα πρέπει να καταγράψω τις απόψεις μου. Όχι ότι είναι σημαντικές για τον κόσμο, αλλά γιατί είναι αναγκαία η έκφραση και η επικοινωνία.
Εν μέσω οικονομικής κρίσης, παπαδοbusiness και άλλα, ο μέσος Έλληνας αισθάνεται εγκλωβισμένος και ανίσχυρος. Δεν γνωρίζει γιατί και πως όλα αυτά έγιναν και πως μπορεί να αντιδράσει.
Το μέγεθος των καταστάσεων που θα αντιμετωπίσουμε είναι ακόμα άγνωστο, εμείς όμως πρέπει να λειτουργήσουμε θετικά, να κατανοήσουμε τις ανάγκες μας και να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο ζωής μας.
Οι Έλληνες νεόπτωχοι, όλοι όσοι ακολούθησαν την πορεία των δανείων για σύγχρονες κατοικίες, εξοχικά, αυτοκίνητα και καταναλωτικά αγαθά, για εορτοδάνεια και διακοποδάνεια, αισθάνονται σήμερα την μεγαλύτερη πίεση. Αισθάνονται την ανασφάλεια και το άγνωστο μέλλον. Πως θα ζήσουν εάν χάσουν το σπίτι τους ? Πως θα μετακινούνται εάν χάσουν την BMW τους ?
Μια μεγάλη μάζα ανόητη, που έμπλεξε στα πλοκάμια των χρηματοοικονομικών οργανισμών, η μάζα των 700 ευρώ, που παρασύρθηκε από την γκλαμουριά των περιοδικών και την ανυπαρξία των ιδεών. Ιδέα η BMW, ιδέα η TV LCD, ιδέα το ΗΟΜΕ SINEMA, ιδέα η ΜΥΚΟΝΟΣ, ιδέα η ΑΡΑΧΩΒΑ.
Ανόητα μπήκαν σε ένα παιχνίδι που δεν ήταν δικό τους. Τώρα ? Τι γίνεται τώρα ? Κανείς δεν ξέρει. Απλά περιμένει...
Από την άλλη πλευρά οι ρασσοmanagers αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι η θρησκεία είναι μέσο και όχι αυτοσκοπός. Ότι η ανάγκη του κόσμου για στήριξη είναι η καταλληλότερη ευκαιρία για επενδύσεις μεγάλου βεληνεκούς.
Όσο για την αριστερά (?) οι παλιές ατάκες δεν λειτουργούν. Η ουσία είναι απούσα. Η νέα αριστερά είναι οι μικρομεσαίοι, είνα οι μικρο-επιχειρήσεις που έκλεισαν γιατί τα λιμάνια δεν λειτουργούσαν, γιατί οι μικρές νομεγκλατούρες αλλάζουν την πορεία των πολλών και η αριστερά (?) ...
Μαζευτείτε αδέλφια ...