Ευχές σε όλους

Το 2007 έφτασε στο τέλος του. Ήταν μια χρονιά που τα είχε όλα: σκάνδαλα, εκλογές, αγώνες, πίκρες και χαρές. Ήταν ίδια με οποιαδήποτε άλλη, ή σχεδόν ίδια.
Προσωπικά για μένα ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά. Όμως με αισιοδοξία και αγάπη για τη ζωή πορευόμαστε. Πορευόμαστε για ένα καλύτερο αύριο, για εμάς και τα παιδιά μας.
Εύχομαι σε όλους υγεία (πάνω από όλα) και καλά μυαλά.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ

ΕΑΝ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΛΗΘΕΙ, ΑΣ ΤΗΝ ΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΠΡΙΝ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ

Στις 19/10/2007 αναχωρώντας από Ελ. Βενιζέλος για Θεσσαλονίκη με Ολυμπιακή, αντικρίσαμε το αεροπλάνο Ισπανικής εταιρίας. Κατά την τροχοδρόμηση το αεροσκάφος γέμισε με καυσαέριο σε πολύ επικίνδυνο επίπεδο. Σε διαμαρτυρίες των επιβατών οι αεροσυνοδοί με αυστηρό ύφος μας τα έχωναν «take it easy».

Στις 19/10/2007 επιστρέφοντας από Θεσσαλονίκη με την τελευταία πτήση (10.30 μμ) με Ολυμπιακή και ενώ ήμασταν έτοιμοι να ακουμπήσουν οι ρόδες στον διάδρομο προσγείωσης, ξαφνικά το αεροπλάνο ανέπτυξε ταχύτητα και κάθετα απογειώθηκε. Χωρίς να μας ενημερώσει κανένας κάναμε τουλάχιστον μισή ώρα γύρους στον αέρα και προσγειωθήκαμε.

Στις 23/11/2007 επιστρέφοντας από Θεσσαλονίκη με Ολυμπιακή στις 3.30 μμ. Αντικρίσαμε πάλι ένα άλλο αεροσκάφος της Hellas Jet. Κατά την προσγείωση δεν λειτούργησαν τα φρένα του αεροσκάφους, με αποτέλεσμα την έξοδό μας από τον διάδρομο προσγείωσης, το τετ-ακε του αεροσκάφους με ποδόφρενο.

Εάν νομίζουν ότι με την λογική αυτή θα ξεπουλήσουν την εταιρία, σας παρακαλώ πολύ μην παίζετε με τις ζωές μας. Πουλήστε την.

Η Κύπρος σήμερα...

Βρέθηκα στην Κύπρο για μία εβδομάδα. Ο σκοπός της επίσκεψης επαγγελματικός. Οι εμπειρίες τέτοιες ώστε να σε απογοητεύσουν πλήρως.
Ένα πρόβλημα (το Κυπριακό) δεδομένο. Δείχνει κανένα να τον ενδιαφέρει. Μόνο φιλολογικά. Εστιατόρια με θέα την πράσινη γραμμή, καταστήματα και άλλα. Ο χρόνος προχώρησςε τόσο πολύ που κανένα "σχέδιο" δεν είναι απίθανο να εφαρμοστεί.
Ο λαός μιλά περισσότερο αγγλικά παρά Ελληνικά. Ταν δημόσια και ιδιωτικά έγγραφα γράφονται μόνο στην αγγλική.
Μεγάλα αυτοκίνητα, μεγάλα σπίτια, μεγάλα λόγια.
Πατριώτες καληνύχτα...

(γράφτηκε λίγο πριν φύγω από το ξενοδοχείο για την επιστροφή μου στην Ελλάδα)

ΘΕΪΚΟ !!!

Μου είρθε σε email και ακόμα γελάω ...

Λάγνοι επί παντός επιστητού

Ο κόσμος γυρίζει, τα χρόνια περνάνε και εμείς τα ίδια, τα ίδια, τα ίδια...
Σαν παρατηρητές στη ζωή κάποιου άλλου. Σαν αμέτοχοι σε μια πράξη που συμβαίνει στην οικογένειά μας.
Είμαστε ένας λαός που αδιαφορεί, που κωφεύει σε κάθε τι που χτυπά την πόρτα του.

Κατά τα άλλα όμως είμαστε Ελληνάρες. Βέβαια, Ελληνάρες πρώτης διαλογής.

Μας ενδιαφέρουν τα πάντα.
Μας ενδιαφέρει το βιβλίο Ιστορίας της 6ης Δημοτικού και ανάθεμα εάν έχουμε διαβάσει ποτέ ιστορία.
Μας ενδιαφέρει που οι τερατόμορφοι γείτονες της FYROM ονομάζονται παντού Μακεδονία, αλλά εμείς δεν κάναμε ποτέ τίποτα.
Μας ενδιαφέρει η κλειδαρότρυπα του κάθε επώνυμου ζευγαριού αλλά ποτέ η δική μας.
Μας ενδιαφέρει η πορεία των διαγνώσεων και της θεραπευτικής αγωγής του Αρχιεπισκόπου, αλλά όχι ο ίδιος.
Μας ενδιαφέρει το Εθνικό μας ποδόσφαιρο, αλλά ποτέ ο αθλητισμός.

Γνωρίζουμε τα πάντα.
Γνωρίζουμε πολιτική και εάν ήμασταν εμείς πρωθυπουργοί θα είχαμε αλλάξει την Ελλάδα σε μία εβδομάδα.
Γνωρίζουμε οικονομικά και τις βλακείες που κάνει ο εκάστοτε υπουργός εμείς δεν θα τις κάναμε ποτέ.
Γνωρίζουμε ιατρική και εάν ήταν στο χέρι μας θα είχαμε πάρει σωστότερες αποφάσεις για τον Χριστόδουλο.
Γνωρίζουμε παιδαγωγική και τα δικά μας παιδιά είναι κλάσεις ανώτερα από τα άλλα.
Γνωρίζουμε δε, ποδόσφαιρο (σε υψηλό βαθμό) και δεν απαιτείται κανένας προπονητής εκτός ημών.

Αυτό όμως που δεν μας ενδιαφέρει να γνωρίζουμε, είναι ότι έχουμε μαύρα μεσάνυχτα για όλα. Ότι είμαστε εύκολη λεία αδέλφια, εύκολη λεία.

Ρίξτε και μια ματιά σε αυτό το πολύ σημαντικό post του Βασίλη Αδαμόπουλου.
http://vasadam.blogspot.com/2007/10/blog-post_15.html

Μην ξεχνάμε τα καμένα!!!

Καλά όλα όσα γίνονται.
Καλοί οι πρόεδροι (υποψήφιοι)
Καλή η κυβέρνηση

Όμως μην ξεχνάμε τα καμένα...

Η παιδεία νοσεί, εμείς τι κάνουμε ;

Το πρόβλημα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης παραμένει. Πολλά σχολεία στην Αττική (σκέψου στην επαρχία) παραμένουν χωρίς δασκάλους. Πολλά σχολεία έχουν βασικές ελλείψεις σε βιβλία. Ο θεσμός του ολοήμερου σχολείου νοσεί με τραγικές ελλείψεις δασκάλων.
Οι εργαζόμενες μητέρες δεν μπορούν να είναι εργαζόμενες γιατί το κράτος τους απαγορεύει να δουλεύουν οκτάωρο.
Το πρόβλημα λοιπόν ήταν μόνο το βιβλίο της ιστορίας ;
Το πρόβλημα ήταν μόνο η υπουργός παιδείας ;

Μήπως θέλουν τα παιδιά μας υπηρέτες της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» ;
Μήπως θέλουν να κατευθύνουν τους γονείς στην ιδιωτική εκπαίδευση ;

Η Βίδα πάει ΠΑΣΟΚ

Με τον ρυθμό «Πες μου μια λέξη»

Θέλουν να παίξουν
Μα ποιόνε να διαλέξουν
Θέλουν να έχουν
Ένα‘ρχηγό καλό

Έναν ωραίο
Με laptop και μοιραίο
Ή έναν παχουλό
Λογοπλάστη νομικό

Στον ουρανό, στον μεγάλο ουρανό
Ήλιος δεν υπάρχει ποια
Μοναχά φεγγοβολά
Του Ανδρέα η ματιά

Οι αρχηγοί
Γίναν όλοι πιο μικροί
Τα οράματα κι αυτά
Λογοπαίγνια στητά

Αν την αυγή
Ξημερώσει μια αυγή
Θάνε όλα δυνατά
Και ουτοπικά

ΥΓ
Σύντροφε δεν φέρνεις το βράδυ την κιθάρα, να τραγουδήσουμε κανένα αντάρτικο δίπλα από την πισίνα; (Χάρι Κλύν)

Μην Τσιμπάτε, άλλωστε τη Δευτέρα θα πάμε όλοι για Δουλειά !!!

16 Σεπτεμβρίου 2007.
Ή Καραμανλής ή Ακυβερνησία
Ή «ΠΑΣΟΚ» ή Δεξιά
Ή Αλέκα ή ΣΥΡΙΖΑ
Ή Χριστιανός Καρατζαφέρης ή Χριστιανός Παπαθεμελής

Το βράδυ όλοι, σοβαροί και μη, θα αναλύσουν, θα μελετήσουν και θα μας πούνε τι σκεφτόμαστε, τι θέλουμε, τι πιστεύουμε και τι πρέπει να κάνουμε. Τα βιολογικά ρομπότ θα συνεχίσουν τη ζωή τους, όπως πάντα, το σύστημα ποτέ δεν πεθαίνει.
Ημέρα λοιπόν, δολωμάτων και λοιπών φαιδρών ή και σοβαρών καταστάσεων.
Μην Τσιμπάτε, τα διλήμματα είναι μόνο για τα ψάρια.
Παρεμπιπτόντως ακόμα και τα ψάρια μπορούν να είναι ρομπότ (φωτο)

ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΕΝΘΟΥΜΕ ... ΠΑΙΖΟΥΜΕ

Είναι άκρως εντυπωσιακό μέσα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα να έχουμε ξεχάσει τα πάντα. Δηλαδή τι πρέπει να γίνει για να μπορέσει αυτή η χώρα να αποκτήσει λίγη αξιοπρέπεια? Προσωπικά δεν μπορώ να ενταχθώ στην λογική του παραλόγου και να αντιμετωπίζω τα τεράστια προβλήματα που δημιουργήθηκαν, σαν σχολιασμό ενός ποδοσφαιρικού ντέρμπι μετά την λήξη του.

Η λύπη και η απογοήτευσή μου είναι μεγάλη.

Δεν κατεβαίνω Βουλευτής - Πάω για Μπάνια

Όσο η πολιτική θα βρίσκεται εκτός επαγγελματικών μου ενδιαφερόντων, τόσο εγώ θα επιμένω να πηγαίνω για μπάνια. Παρέα με όσους αγαπάω, αποφεύγοντας όσους μου κάθονται στο στομάχι, θα διακοπεύσω εις το Διακοπτό.
Καλό Καλοκαίρι

Παλαιό σκιτσάκι, αλλά κομμάτι επίκαιρο. Για να μην ξεχνιόμαστε ότι εκλογές έρχονται, πελάτες γινόμαστε

Άντε και καλή εβδομάδα...

Καλό Σαββατοκύριακο

Καλό Σαββατοκύριακο!!!

Διαβάστε το !!!

Διαβάστε το, θα γίνεται σύντομα κι εσείς 45 ...

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΑΣ ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ

Άνευ σχολίου, δεκτά σχόλια άλλων.

Πριν την Πάρνηθα : Απόπειρες Άλωσης της Ι. Μ. Πεντέλης (Τιμ. Κιλίφης)

Όταν το "ράσο" είναι ο συνδετικός κρίκος Θεού και Ανθρώπου, τότε υπάρχουν ΚΛΗΡΙΚΟΙ σαν τον Αρχιμανδρίτη Τιμόθεο Κιλίφη.

Εύγε στον φάρο του πανανιρωπισμού, Εύγε στον άνθρωπο που έφερε την αγιοσύνη δίπλα στον άνθρωπο.

Μέσα από το βιβλίο του «Απόπειρες άλωσης της Ι. Μ. Πεντέλης», ο αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Κιλίφης, φέρνει στη δημοσιότητα συγκλονιστικά ντοκουμέντα. Ο Τιμόθεος Κιλίφης καταγγέλλει τις «ύποπτες πυρκαγιές» που σημειώθηκαν το 1998 και 1999.
Ο Τιμόθεος Κιλίφης εκθέτει αδιάσειστα στοιχεία και καταγγέλλει «ανόσια σχέδια».

Για τους λόγους αυτούς έχει δεχθεί αγωγή για ποσόν των 300,000,00 ευρώ.

(πηγή http://www.dimoskopisi.gr/)

Είναι υποχρέωση όλων μας να διαβάσουμε αυτά που ο Αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Κιλίφης καταγγέλει. http://www.kilifis.gr/02.php

ΝΑ ΜΗΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΠΟΤΕ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ (ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ)

Ο λόγος δημιουργήθηκε για ανθρώπους σαν την Λιάνα Κανέλλη. Εχθές στην εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου, χειμαρώδης, ουσιαστική, καυστική και πάνω από όλα ανθρώπινη, έδωσε μαθήματα πολιτικής σκέψης και τοποθέτησης.

Απολαυστική στο θέμα του κοινοβουλευτικού ελέγχου και διδακτική στην αίσθηση της ήττας. Δεν πρέπει να αισθανόμαστε ηττημένοι.

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα όταν τέτοια μυαλά ζουν ανάμεσά μας.

Δεν είμαστε «καραγκιόζηδες» αδέλφια...

Η καταστροφή της Ελλάδας συνεχίζεται. Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια. Χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων παραδίνονται στις φλόγες. Σημαντικοί πνεύμονες για την συνέχιση της ύπαρξης του ανθρώπινου είδους εξαφανίζονται.
Σίγουρα τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τι κι’ αν ξεφυτρώσουν μεζονέτες, τι κι’ αν άγνωστα κέντρα επιθυμούν την κατάρρευση της χώρας μας, τι κι’ αν κυβέρνηση είναι η ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ, το αποτέλεσμα είναι ίδιο.
Βαρεθήκαμε να βλέπουμε τον τόπο μας έρμαιο του κάθε εγκληματία.
Βαρεθήκαμε να ακούμε για ελλείψεις.
Βαρεθήκαμε να ακούμε για έργα που ποτέ δεν υλοποιήθηκαν.
Βαρεθήκαμε να ακούμε ότι φταίνε οι άλλοι.
Βαρεθήκαμε να γινόμαστε διεθνής περίγελος.
Βαρεθήκαμε να γινόμαστε συμμέτοχοι σε κάτι το οποίο ποτέ δεν επιλέξαμε.

Δεν είμαστε «καραγκιόζηδες» αδέλφια...
Πληρώνουμε φόρους ...
Για μια υγεία που δεν έχουμε
Για μια παιδεία που απουσιάζει
Για μια προστασία που αναπαύεται
Για ένα κράτος που αναλώνεται
Για μια ζωή που δεν έχουμε...

Ανοίξτε τα παράθυρα (του μυαλού) να μπει αγέρας μέσα

Διαβάζοντας τον κυριακάτικο τύπο, αρχίζω και έχω τάσεις προς έμετο.
Κατηγορίες μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων. Διαμόρφωση επιρροών στη δημοσιογραφική κοινότητα. Άρθρα «καταχωρήσεις» των κομματικών απόψεων. Επίθεση στα μικρότερα κόμματα για την παύση διαρροής δυσαρεστημένων ψηφοφόρων.

Όχι πως οι εφημερίδες είναι μοναχά πρωταγωνιστές σε αυτό το θολό τοπίο. Η τηλεόραση με τον υπνωτισμό της εικόνας τις περισσότερες φορές είναι αποτελεσματικότερη.

Όλα συνάγουν στη διαμόρφωση συγκεκριμένων και εγκεκριμένων απόψεων, ασφαλών αντιδράσεων και γαλουχημένων μυαλών.

Εμείς αποδεχόμενοι τον ρόλο, καθισμένοι στους αναπαυτικούς καναπέδες, τρώγοντας πίτσα και πίνοντας μπύρες χοντραίνουμε το λίπος ασφαλείας και τα πάντα, επιδερμικά μας αγγίζουν.

Όμως έχουμε υποχρέωση, κυρίως στα παιδία μας, να αναδείξουμε την πνευματική διαύγεια που τόσα χρόνια πρόσφερε σ’ αυτό τον τόπο.

Έχουμε υποχρέωση στον Σεφέρη, στον Ρίτσο, στον Ελύτη, στον Χατζηδάκη, στον Θεοδωράκη, στον Λοϊζο, στον Βάρναλη, στον Κούν και σε όλα αυτά τα «υπόγεια» που έγιναν ανώγεια πολιτισμού και πολιτικού ρεαλισμού.

Αφιερωμένο στη μάνα μου

Ο λύκος πάντα μόνος του
τ'αερικό μονάχο
κι όταν τα δυό μαζί βρεθούν
φτιάχνουν πελώριο βράχο

(αφιερωμένο στη μάνα μου που σήμερα κέρδισε τον χάρο)

Εξοχικές Μεζονέτες : Όνειρο ή Καταστροφή

Κάνοντας μια βόλτα στην Ελληνική ύπαιθρο, ανακαλύπτεις την νέα τάξη πραγμάτων. Αυτή η νέα τάξη έχει το όνομα ΜΕΖΟΝΕΤΕΣ. Παντού και σε κάθε σπιθαμή γης ξεπηδούν (άλλες φορές καλαίσθητα και άλλες κακάσχημα) σπίτια – εξοχικές κατοικίες.

Το πλήγμα που συντελείται στον παραδοσιακό χαρακτήρα της υπαίθρου είναι ιδιαίτερα μεγάλο,

Η καταστροφή του αιγιαλού με συγκροτήματα αμφιβόλου ποιότητας.
Η αλλοίωση του παραδοσιακού οικιστικού χαρακτήρα (με μικρογραφίες πολυκατοικιών τύπου Beverly Hills).
Η συσσώρευση πληθυσμού σε χωριά με σοβαρή έλλειψη βασικών υποδομών.
κ.ο.κ.

Εάν σε όλα αυτά προσθέσουμε το υπερβολικό κόστος απόκτησης (δηλαδή την εκμετάλλευση των ονείρων της μέσης αστικής οικογένειας), την πιθανή σύναψη ενός ακόμα δανείου (βάζοντας το εισόδημά του αγοραστή σε μεγαλύτερο κίνδυνο και κατ΄επέκταση την μείωση των αντιστάσεών του σε κάθε μορφή πίεσης), τότε μπορούμε να καταλάβουμε το έντονο κοινωνικό πρόβλημα που δημιουργείται.

Δεν υπάρχουν χαμένες γενιές, μόνο ...

Μεγάλωσα μετρώντας τους στοίχους του ποιητή “αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας”. Και αγάπησα αυτό το χώμα. Δεν πίστεψα ποτέ ότι ο πατέρας μου (Θεός χωρέστον) σπατάλησε τα ωραιότερα χρόνια της ζωής του στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Γερμανία, δεν πίστεψα ποτέ ότι το δικαίωμά μου στη ζωή δεν πέρασε μέσα από τις σκηνές της Μακρονήσου, της Ικαρίας και όλων των άλλων παραθεριστικών τόπων. Δεν πίστεψα ποτέ ότι η μάνα μου “έχασε” τσάμπα συγγενείς και φίλους γιατί πολέμησαν αντάρτικα τους Γερμανούς, δεν πίστεψα ποτέ ότι το ξύλο που “έτρωγε” στο υπόγειο στα Σφαγεία, πήγε χαμένο.

“Τίποτα δεν πάει χαμένο, στην χαμένη μας ζωή”

Σήμερα όμως, σαρανταφεύγα, αναζητώ κι εγώ “κάτι”, για να αφήσω στα παιδιά μου, ώστε να θεωρήσουν και εκείνα ότι έκανα “κάτι” που δεν θα πάει χαμένο. Όσο να ψάχνω δεν βρίσκω τίποτε δυνατό, αψεγάδιαστο, αναντικατάστατο. Δεν βρίσκω όραμα να δώσω, μυρωδιές να μυρίσουν, γεύσεις να γευθούν και ήχους για να ακούσουν.
Βρίσκω μόνο βλακεία, ανεπάρκεια, ψυχικό μαρασμό, γεύσεις τεχνικές, εικόνες εικονικές και ήχους ανεπαρκείς.
Αισθάνομαι μόνος, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν είμαι. Είμαστε πολλοί αυτοί που μόνοι σκέφτονται.
Βάλτε ήχους στη ζωή σας (Θεοδωράκης & Χατζηδάκης δεν βλάπτουν την υγεία)
Διδάξτε τα παιδιά σας πολιτισμό ψυχής (Θέατρο & Βιβλίο καταπολεμούν την κατάθλιψη)
Δώστε γεύσεις σα παιδιά σας (μαγειρέψτε, δεν κάνει κακό, η πίτσα κάνει...)
Μυρίστε περπατώντας χέρι - χέρι στη φύση
Μάθετε να επαναστατείτε. Να μην ανέχεστε την μιζέρια, την ηλιθιότητα, το νταϊλίκι, τον τουπέ, τον ωχαδελφισμό, την κομπίνα, την κονόμα, το “μέσον”, το ψέμα, την αλητεία (με όλες τις έννοιες) και πολύ περισσότερο από όλα μην ανέχεστε τον ίδιο σας τον εαυτό, κάντε τον καλύτερο.

Άρτος και Θεάματα – Champions League ή Θεάματα Χωρίς Άρτο

Αν και μου αρέσει το ποδόσφαιρο, αν και ένας τέτοιος τελικός μπορεί να προσφέρει δυνατές συγκινήσεις, να απαλλάξει για λίγη ώρα το μυαλό από τα καθημερινά προβλήματα, παρόλα ταύτα πολλά ερωτηματικά δημιουργούνται.
Πως είναι δυνατόν να πουλιούνται στην μαύρη αγορά εισιτήρια στο ποσό των 5000 ευρώ;
Ποιος εργαζόμενος διαθέτει τέτοια ποσά για διασκέδαση 2 ωρών;
Ποιος εργαζόμενος παίρνει δάνειο για την αγορά εισιτηρίου ;

Yassou Δημοσιογράφεεεεεεεε

Οι δημοσιογράφοι απείργησαν.
Ο λόγος το «δομημένο ομόλογο», η υποκρισία στο μεγαλείο της.
Γιατί δεν αντιδρούσαν όταν το «δομημένο ομόλογο» αφορούσε άλλα ταμεία ?
Γιατί δεν αντιδρούν στα τηλεσκουπίδια που οι ίδιοι δημιουργούν ?
Γιατί δεν αντιδρούν όταν προαναγγέλουν την Πάνια σαν επόμενη εκπομπή ?
Γιατί δεν αντιδρούν όταν ολόκληρα δελτία ειδήσεων αφιερώνονται στην “show biz” ?
Γιατί δεν αντιδρούν στις «φραπελιές», τους «μάγους» και όλα τα συναφή ?

Δεν αντιδρούν απλά γιατί είναι συνένοχοι ... γιατί είναι αυτοί που συντηρούν όλα αυτά έναντι αδράς αμοιβής. Εφόσον λοιπόν το κάνουν, ας μην χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για ομόλογα, ακρότητες, σημαίες και Εθνικά σύμβολα, ας ασχοληθούν με τα καυτά φορέματα της Βέρα Λάμπρου και των λοιπών αοιδών.

ΥΓ

Προς "αριστερούς" δημοσιογράφους,

Και ας μην ξεχνάμε ότι καλοκαίρι έρχεται κρουαζιέρες κάνουμε, για έρευνα βρε αδελφέ, για έρευνα...

Ιστολογίων χαιρέτισμα

Νά μαστε πάλι, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, απλά για ένα γειά. Η ζωή είναι μικρή και ένα "γειά" στο μυστήριο σύμπαν των ιστολογίων είναι ιδιαίτερα σημαντικό.

Και για να μην ξεχνιόμαστε, ένα ακόμα σκιτσάκι... (περι πολιτικής και διπλωματίας)

Εκλογές και Οργασμός

Επειδή εκλογές έρχονται (έτσι ακούγεται), ας χαλαρώσουμε λιγάκι, γιατί τίποτα δεν είναι σπουδαιότερο από ένα χαμόγελο.

Καλό ΣαββατοΚύριακο !!!!

Οι παγίδες του Θέρους

Το καλοκαιράκι έρχεται. Τι θα κάνει ο μέσος αστός Έλληνας; Θα αρχίσει να σκέφτεται τις διακοπές του.
Μάλιστα.
Τα σχολεία τελειώνουν σε δυο μήνες (άρα το εκπαιδευτικό πέρνει σειρά για τον Σεπτέμβρη)
Οι τράπεζες θα δώσουν διακοπο-δάνεια (τι να ψάχνεις παραπάνω τώρα;)
Η Μύκονος θα βρίσκεται σε όλες τις ένθετες σελίδες των Κυριακάτικων εφημερίδων (ο κώλος σε πρώτη μόστρα).
Τα προβλήματα θα συζητιούνται εν μέσω ουζοκατάνυξης στα γύρω μεζεδοπωλεία.
Οι ανάγκες μας θα φιλτράρονται μέσα από τις επαναλήψεις των σίριαλ.
Ο ανδρισμός μας μετριέται στην ποσότητα του αλκοόλ.
Η θηλυκότητα (τους) μετριέται στα αμέτρητα μπλουζάκια του Zaras
Και τα νομοσχέδια θα περνάνε στο θερινό τμήμα.

Καληνύχτα και όνειρα γλυκά (κι ας είναι μέρα μεσημέρι)

So you think you can dance & Ελλάδα Έχεις Ταλέντο

Απαράδεκτα καραγκιοζηλίκια στηριζόμενα επάνω στις ελπίδες των νέων. Η χρησιμοποίηση τύπων που ξεπηδούν από τα παρατράγουδα είναι εξωφρενική.
Η ζωή στην Ελλάδα εκμηδενίζει κάθε προοδευτική σκέψη.
Που είναι το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο ?
Τι φταίνε τα παιδάκια μας να τρώνε στην μάπα όλη αυτή τη κατάντια ?
Κλείστε τους δέκτες των τηλεοράσεών σας. Σώστε τα παιδιά μας.

Το μέλλον μέσα από τους "ακάλυπτους χώρους"

Σε κάποια αίθουσα αναμονής, το χρόνο μου να δαπανήσω καπνίζοντας ένα τσιγάρο ήθελα. Μοναδική διέξοδος το μικρό μπαλκονάκι πλάτους 50 εκατοστών. Εκεί ανακάλυψα μια άλλη Ελλάδα. Την Ελλάδα του ακάλυπτου.
Ο χώρος που καλύπτει χρηστικά τις παλιές αυλές μας, τα γεράνια καιτους ασβεστομένους τοίχους. Ο χώρος που σιγά - σιγά κατέστρεψε τον ορίζοντα και δημιουργεί αυχενικό για
λίγες εικόνες ουρανού.
Παρατηρούσα τις γυναίκες που άπλωναν, τους άντρες που μαστόρευαν, τους φοιτητές που άκουγαν μουσικές και τους γέροντες που έσερναν τους αιώνες κουρασμένοι από την ίδια τους την φύση.
Λυπήθηκα για τα παιδιά μου, που δεν θα γνωρίσουν φίλους στις γειτονιές, που δεν θα μυρίσουν τις πασχαλιές και που δεν θα δουν επαναστάσεις.
Όλα τελειώνουν, αργά, ήσυχα και προγραμματισμένα.
Σήμερα οι ηλίθιοι είναι ανίκητοι, είπε ο Λάκης Λαζόπουλος, την πιο εύστοχη φράση της δεκαετίας.

η ΒΙΔΑ υπάρχει κάπου μέσα μας

Το 2005 ξεκίνησαν οι ιστορίες με τη Βίδα.

Ίσως γιατί είναι ιδιαίτερα αντισυμβατική, έχοντας να πει πολλά.

Βασικός πρωταγωνιστής στη ζωή μας.

Αντί ψυχανάλυσης η Βίδα μπορεί να σώσει ψυχές.