Το καλοκαίρι έφυγε οριστικά και το Φθινόπωρο για τα καλά μπήκε στην ζωή και τη ψυχή μας. Μεγάλε, κάθε κατεργάρης στον πάγκο του (εάν ο πάγκος υπάρχει ακόμα).Μέσα σε όλα λοιπόν τα δύσκολα της κρίσης (καπιταλιστική κρίση, όχι οικονομική) να’σου και οι εκλογές. Δεν φτάνει η κωλοσφύξη θέλουμε και «σταθερές» κυβερνήσεις. Νωπές εντολές ή εντολές αλλαγής. Δεν μας τιριμπόμ ρε παληκάρια. Δεν βλέπετε τα χάλια μας? Θέλουμε κι άλλα ?
Όμως σαν υπεύθυνος πολίτης, αποφάσισα να καταγράψω τις βασικές διαφορές των υποψηφίων για να βγάλω άκρη.
Καραμανλής – Τασκεμπάπ με ρώσικη σαλάτα(λόγω ενεργειακού). Ούτε ο Παναθηναϊκός πήρε πρωτάθλημα. Όταν αποφασισει θα μας ενημερώσει (για οτιδήποτε).
Παπανδρέου, Ελεύθερη συνδρομή σε όλα τα γυμναστήρια, Ειδικό πρόγραμμα εκγύμνασης μέσω laptop. Αλλαγή προφοράς, τα Μακντόναλντς , Μακντάναλντς.
ΚΚΕ – Ίδια γεύση από παλιό δρίηνο βαρέλι. Ξύλινη γλώσσα που σταθερά στέκει στους εργαζόμενους. Καιρός να αναγνωρίσει ότι υπάρχουν και άλλες τάξεις.
ΣΥΡΙΖΑ Δεν πέρασα μην τυχόν και μείνω, πριν βαρέσει διάλυση. Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα.
ΛΑ.Ο.Σ – Τι να πει κανείς? Άνευ σχολίου.
Οικολόγοι – Χρυσόγελος – Τα ούρα της γιαγιάς μου, μήπως μολύνουν τον Σαρωνικό? ( Ο Σαρωνικός σώθηκε, η γιαγιά μου έχει πεθάνει εδώ και πολλά χρόνια).
Όχι άλλες πλαστικές σημαίες, όχι άλλους αριστερίζοντες Λαζόπουλους, περισσότερα όνειρα, περισσότερη φαντασία. Να μάθουμε να αγαπάμε περισσότερο και βαθύτερα.
