Μια μικρή πλατεία, μια μικρή παιδική χαρά και όλα τα όνειρα ασφυκτικά πιεσμένα μέσα της. Η αντικατάσταση της παλιάς γειτονιάς, της αυλής και των γειτόνων που κουτσομπολεύοντας αντάλλασσαν επισκέψεις για καφέ. Μοναδική διαφοροποίηση η γκετοποίηση. Η μισή πλατεία καταλαμβάνεται από μετανάστες και η υπόλοιπη από τους ιθαγενείς Έλληνες. Ρώσικα, Αλβανικά και Ελληνικά σε μια μίξη βοής ακατανόητης. Το ένα μέρος ανθρώπων στραβοκοιτά το άλλο, μαζί με τους ιθαγενείς φιλόζωους που στολίζουν το χορτάρι με σκυλο-ακαθαρσίες. Όλοι μαζί σε ένα καζάνι. Όλοι μαζί στο αποκορύφωμα της νευρικής κατάρρευσης.
Στο τέλος η πλατεία αδειάζει. Οι ιθαγενείς παρασυρμένοι από την ραστώνη του καλοκαιριού και την αποπνικτική ζέστη καταλήγουν στο παραπλήσιο ψητοπωλείο. Μπύρες, σουβλάκια και όλα τα σχετικά προσφέρουν διαφυγή στην καθημερινότητα. Οι άλλοι αποσύρονται στωικά στα άψυχα διαμερίσματα για να ταΐσουν τα παιδιά τους και να ετοιμάσουν τις ψυχές τους για την επόμενη ημέρα επιβίωσης.
Τελικά για όλους η επόμενη ημέρα είναι ημέρα επιβίωσης.
