Κρίση και Απόκριση

Πέρασε αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα στο blog. Λόγοι προσωπικοί και επαγγελματικοί δεν μου έδωσαν την ευκαιρία και την ψυχολογία να γράψω.
Σήμερα στα μέσα του χειμώνα, με ελάχιστο κρύο και πολλά σημαντικά θέματα πρέπει να καταγράψω τις απόψεις μου. Όχι ότι είναι σημαντικές για τον κόσμο, αλλά γιατί είναι αναγκαία η έκφραση και η επικοινωνία.
Εν μέσω οικονομικής κρίσης, παπαδοbusiness και άλλα, ο μέσος Έλληνας αισθάνεται εγκλωβισμένος και ανίσχυρος. Δεν γνωρίζει γιατί και πως όλα αυτά έγιναν και πως μπορεί να αντιδράσει.
Το μέγεθος των καταστάσεων που θα αντιμετωπίσουμε είναι ακόμα άγνωστο, εμείς όμως πρέπει να λειτουργήσουμε θετικά, να κατανοήσουμε τις ανάγκες μας και να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο ζωής μας.
Οι Έλληνες νεόπτωχοι, όλοι όσοι ακολούθησαν την πορεία των δανείων για σύγχρονες κατοικίες, εξοχικά, αυτοκίνητα και καταναλωτικά αγαθά, για εορτοδάνεια και διακοποδάνεια, αισθάνονται σήμερα την μεγαλύτερη πίεση. Αισθάνονται την ανασφάλεια και το άγνωστο μέλλον. Πως θα ζήσουν εάν χάσουν το σπίτι τους ? Πως θα μετακινούνται εάν χάσουν την BMW τους ?
Μια μεγάλη μάζα ανόητη, που έμπλεξε στα πλοκάμια των χρηματοοικονομικών οργανισμών, η μάζα των 700 ευρώ, που παρασύρθηκε από την γκλαμουριά των περιοδικών και την ανυπαρξία των ιδεών. Ιδέα η BMW, ιδέα η TV LCD, ιδέα το ΗΟΜΕ SINEMA, ιδέα η ΜΥΚΟΝΟΣ, ιδέα η ΑΡΑΧΩΒΑ.
Ανόητα μπήκαν σε ένα παιχνίδι που δεν ήταν δικό τους. Τώρα ? Τι γίνεται τώρα ? Κανείς δεν ξέρει. Απλά περιμένει...
Από την άλλη πλευρά οι ρασσοmanagers αποδεικνύουν για άλλη μια φορά ότι η θρησκεία είναι μέσο και όχι αυτοσκοπός. Ότι η ανάγκη του κόσμου για στήριξη είναι η καταλληλότερη ευκαιρία για επενδύσεις μεγάλου βεληνεκούς.
Όσο για την αριστερά (?) οι παλιές ατάκες δεν λειτουργούν. Η ουσία είναι απούσα. Η νέα αριστερά είναι οι μικρομεσαίοι, είνα οι μικρο-επιχειρήσεις που έκλεισαν γιατί τα λιμάνια δεν λειτουργούσαν, γιατί οι μικρές νομεγκλατούρες αλλάζουν την πορεία των πολλών και η αριστερά (?) ...
Μαζευτείτε αδέλφια ...

Καλό Ταξίδι

Καλό Ταξίδι Μάνα.

Ο πραγματικός θάνατος έρχεται μόνο όταν ξεχνάς, κι εγώ δεν πρόκειται να σε ξεχάσω.

Για αυτούς που αγαπάμε

Μεγάλωσες και ταξίδι να πας έτοιμη είσαι
Στα μάτια μου καθρεφτίζεσαι, πάνω στο δάκρυ που μετέωρο μένει
Κι όμως ζεστή εκπέμπεις νιότη

Στερνά κι αν έφτασες
Η αγάπη πέρασε μακριά σου
Κι όμως εσύ αγάπη ανάβλυζες

Κι αν πόνεσα ή σε πόνεσα, αρχέγονο φαντάζει στο χρόνο
Όμως σε πίστεψα και με πίστεψες, κι αυτό πελώριο είναι και μου φτάνει
Δεν φτάνει όμως πια ο χρόνος

Ξέρω ότι διαβαίνουμε τις τελευταίες βόλτες μας, πηγή για θύμησες
Όμως οι νότες ουράνια σέρνονται στη γη
Ο αδελφός, ο άντρας οι φίλοι οι παλιοί με ρετσίνα και μαρίδα αναμένουν

Άντε, πέρασε κι αυτό θαρρώ, ζωή νομίζω την έλεγαν ...

Μοσχοβολά η νιότη...

Κάθε στιγμή μικρή ή μεγάλη μοσχοβολά την νιότη μέσα από τα μάτια των μικρών παιδιών. Τα αναψοκοκκινισμένα μάγουλα από το παιχνίδι, ο ιδρώτας και η γκρίνια είναι πολύ μακριά από το πετρέλαιο, τον Πούτιν και την Ενεργειακή Ελλάδα.
Το μόνο που ελπίζω είναι τα παιδιά μας να ζήσουν ευτυχισμένα.
Μαζί με όλα να ευχηθώ Καλό Ταξίδι στον Μάριο Τόκα, που για χρόνια χρωμάτιζε με ήχους την στεγνή ζωή μας.

ΨΑΡΕΥΟΝΤΑΣ ΤΣΙ(ΠΡΑ)ΟΥΡΕΣ

Όταν ο τρίτος δρόμος λεγότανε αριστερά και τώρα γίνεται κεντροαριστερα, μέσω εκσυγχρονισμού και λοιπών άλλων συστημάτων. Όταν η κομμουνιστική αριστερά γίνεται συνασπισμός και μετά ότι επακολούθησε. Όταν το ΚΚΕ γίνεται ΠΑΜΕ. Όταν το όραμα γίνεται ουτοπία. Όταν ο Βάρναλης είναι λιγότερο γνωστός από τον Αρναούτογλου. Όταν το ΠΑΣΟΚ ψαρεύει στον ΣΥΝ και ο ΣΥΝ στο ΠΑΣΟΚ.

Τότε άστα να πάνε...

Πατάτες Ζουμί...

Είναι λυπηρό το σημείο στο οποίο όλη η κοινωνία μας βρίσκεται. Υπάρχουν τεράστια προβλήματα που χρίζουν άμεσης αντιμετώπισης. Η ιστορία διδάσκει και εμείς πρέπει να αντεπεξέλθουμε. Η φωτιά των Βαλκανίων (Ευρωπαϊκή Ένωση και Κόσσοβο) άναψε, τα Σκόπια ήρθαν και ένας Θεός ξέρει τι ακόμα έρχεται.
Η Κύπρος άλλαξε σελίδα και η Ελλάδα πρέπει πλέον να αναλάβει και να σηκώσει το ανάστημά της. Οι καιροί είναι δύσκολοι.
Βέβαια θα αναρωτηθούμε, ποιος είναι αυτός που θα αναλάβει την ευθύνη; Ποιος είναι αυτός που θα σηκώσει το φορτίο; Η Dora ? O Kostas ? O Giorgos ?

Εμείς ως πολίτες ώριμοι και συνεπής πρέπει να προσφέρουμε τα μέγιστα δυνατά στην μεγάλη προσπάθεια του Έθνους. Για τον λόγο αυτό νυχθημερόν ακούραστα και αγόγγυστα ασχολούμαστε
Με το DVD/Θέμο/Μάκη.
Με την ανακαλυφθείσα Blogόσφαιρα
Με τα προσωπικά του κ. Κούγια
Με την Θώδη, την Μπάστα κοκ
Με τα ανεξιχνίαστα του Χαρδαβέλα

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ κοκ

ΑΣΕΞ (ΠΡΩΗΝ ΑΣΕΠ)

Αλλαγή διαδικασίας ISO στις προσλήψεις στο Δημόσιο και όχι μόνο.

THIS IS NOT SPARTA

Θέμα (όχι Θέμος, ούτε Πρώτο Θέμα) Δεύτερο

DREAM TEAM

Μετά από ένα μήνα χωρίς κανένα σχολιασμό, σας χαιρετώ μόνο με εικόνες.

Καλή Διασκέδαση...

Πολιτική και SEX

Πρώτος ο του ΙΚΑ.

Δεύτερος ο του Πολιτισμού.

Εδώ μιλάμε για πάθος... μέχρι και αλλαγή σήματος...

Καλή Χρονιά και Δημιουργική

Ο Σπύρος περίμενε ώρες έξω από το χειρουργείο. Η Βάσω είχε πρόβλημα με την εγκυμοσύνη της. Ήταν στον 9ο μήνα μετά από 9 συνεχόμενες αποβολές. Ήταν χειμώνας και ξημέρωνε το 1962. Το αγοράκι που ήρθε στον κόσμο ήταν υγιές. Η Βάσω όταν το αντίκρισε της φάνηκε ίδιο με τον Φιντέλ Κάστρο, γιατί ήταν μαλλιαρό και μεγάλο. Ο Κάστρο μόλις είχε κερδίσει την επανάσταση. Πέρασαν δύσκολα χρόνια ο Σπύρος και η Βάσω. Σήμερα εάν ζούσε ο Μπαρμπα-Σπύρος θα ήταν 84. Η κυρα-Βάσω είναι ήδη 81 χτυπημένη από την επάρατο. Όμως σήμερα μας έκανε το τραπέζι, όπως κάθε χρόνο. Εγώ κλείνοντας πλέον τα 46, ο Σπύρος ο νεότερος, η κόρη μου και η γυναίκα μου, ζούμε για να πορευόμαστε δημιουργικά, προοδευτικά και ουσιαστικά.

Εύχομαι σε όλους κάθε ευτυχία και δημιουργικότητα.