Δεν ξέρω τι είδους αστείο είναι αυτό το ΔΕΙΓΜΑ. Αμφιβάλλω αν είναι καν αστείο. Πάντως ΔΕΙΓΜΑ είναι. Ας μην πω όμως τι είδους…
Αγαπητέ φίλε, όσα γράφω στη συνέχεια συνιστούν τον λόγο για τον οποίο επικοινωνώ μαζί σου. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να δημοσιευτούν. Κρίνε εσύ.
Έχουν περάσει δύο χρόνια (παρά μία ημέρα) από τότε που μου έστειλες το μεστό ανθρωπιάς κι ευαισθησίας μήνυμά σου, ως σχόλιο στο άρθρο μου "ΚΑΛΟ ΜΝΗΜΑ". Ατυχώς για μένα, δεν ένιωσα τη ζεστασιά του, παρά μόνο ύστερα από 20 περίπου μήνες(!), οπότε διαπίστωσα ότι με περίμενε καρτερικά, διατηρημένο ακέραιο, ζεστό, ανθρώπινο, εμψυχωτικό. Σ' ευχαριστώ πολύ!
Μετά το άρθρο μου "ΚΑΛΟ ΜΝΗΜΑ" εγκατέλειψα εντελώς το ιστολόγιό μου. Δεν το άνοιξα καν, ούτε μία φορά, μέχρι περίπου τα τέλη Γενάρη με αρχές Φλεβάρη φέτος. Το ίδιο έκανα και με την ιστοσελίδα μου http://www.geocities.com/elpapadeas/, συμπληρωματική του ιστολογίου μου και με πορεία παράλληλη μ' αυτό. Το γιατί είναι άλλη(;) ιστορία… Μόλις τότε, λοιπόν, διάβασα το μήνυμά σου και αμέσως ανάτρεξα στο ιστολόγιό σου. Όμως πέρασαν άλλοι 4 μήνες ακόμη, χωρίς να τολμήσω να επικοινωνήσω μαζί σου, αν και αισθανόμουνα ότι είχα χρέος να το κάνω. Για κάποιο λόγο που μου είναι δύσκολο να τον εξηγήσω, σε δύο ζητήματα, ασφαλώς σχετιζόμενα μεταξύ τους, που με βασάνιζαν αυτό το διάστημα, δεν έδινα λύση: το πρώτο, να επικοινωνήσω μαζί σου· το δεύτερο, να ξαναζωντανέψω το ιστολόγιό μου. Αυτό το δεύτερο το φοβόμουνα κιόλας κατά κάποιο τρόπο… Η αναβολή δε της επανενεργοποίησης του ιστολογίου μου (μαζί και της ιστοσελίδας μου) συμπαράσερνε σε αναβολή και την επικοινωνία μου μαζί σου, έτσι όπως τα δύο αυτά τα έχω συνδυάσει. Εν προκειμένω, έδρασε σαν καταλύτης η ανακοίνωση της www.geocities.com, η οποία φιλοξενούσε την ιστοσελίδα μου, ότι πρόκειται αργότερα φέτος να πάψει να παρέχει φιλοξενία ιστοσελίδων. Προ του… κινδύνου να χάσω την ιστοσελίδα μου, μόλις το πληροφορήθηκα αυτό στις αρχές Μάη, δραστηριοποιήθηκα και, ύστερα από δουλειά ενός μήνα, δημιούργησα νέα ιστοσελίδα, την http://l-d-papadeas.webnode.com/, και τώρα σκέπτομαι να καταπιαστώ και με το ιστολόγιό μου.
Στα ουσιώδη τώρα. Ειλικρινή συλλυπητήρια για την απώλεια της μητέρας σου. Λίγες μέρες πριν από σένα έχασα κι εγώ τη μητέρα μου. Στην ιστοσελίδα μου http://l-d-papadeas.webnode.com/, στην καρτέλα "Το βήμα μου" έχω περιλάβει τον αποχαιρετισμό μου.
Λίγες μέρες μετά από την εγκατάλειψη του ιστολογίου μου, στις 6 Ιούνη 2007, έγινα συνταξιούχος, αποκλειστικά χάρη σ' έναν λεβέντη και ευαίσθητο άνθρωπο· τον τότε υφυπουργό Υγείας Αθανάσιο Γιαννόπουλο. Αυτός έκανε αποδεκτή την αίτηση παραίτησής μου, την οποία οι υπηρεσιακοί παράγοντες είχαν απορρίψει με την αιτιολογία ότι κατά τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα "η αίτηση υπαλλήλου που διώκεται ποινικά… …δεν λαμβάνεται υπόψη"! Έτσι, απαλλάχτηκα από την υποχρέωση να ζω σ' ένα περιβάλλον που με πλήγωνε και κάπως ηρέμησα. Ίσως αρκετά. Όχι όμως εντελώς, διότι με κατατρέχουν ποινικές δίκες…
Για άλλη μία φορά σ' ευχαριστώ, καλέ μου φίλε. Συν τοις άλλοις και για την υπομονή σου να διαβάσεις το μακρινάρι μου.
Να είσαι πάντα καλά. Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέας elpapadeas@yahoo.gr
1 σχόλιο:
Αγαπητέ φίλε,
Δεν ξέρω τι είδους αστείο είναι αυτό το ΔΕΙΓΜΑ. Αμφιβάλλω αν είναι καν αστείο. Πάντως ΔΕΙΓΜΑ είναι. Ας μην πω όμως τι είδους…
Αγαπητέ φίλε, όσα γράφω στη συνέχεια συνιστούν τον λόγο για τον οποίο επικοινωνώ μαζί σου. Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να δημοσιευτούν. Κρίνε εσύ.
Έχουν περάσει δύο χρόνια (παρά μία ημέρα) από τότε που μου έστειλες το μεστό ανθρωπιάς κι ευαισθησίας μήνυμά σου, ως σχόλιο στο άρθρο μου "ΚΑΛΟ ΜΝΗΜΑ". Ατυχώς για μένα, δεν ένιωσα τη ζεστασιά του, παρά μόνο ύστερα από 20 περίπου μήνες(!), οπότε διαπίστωσα ότι με περίμενε καρτερικά, διατηρημένο ακέραιο, ζεστό, ανθρώπινο, εμψυχωτικό. Σ' ευχαριστώ πολύ!
Μετά το άρθρο μου "ΚΑΛΟ ΜΝΗΜΑ" εγκατέλειψα εντελώς το ιστολόγιό μου. Δεν το άνοιξα καν, ούτε μία φορά, μέχρι περίπου τα τέλη Γενάρη με αρχές Φλεβάρη φέτος. Το ίδιο έκανα και με την ιστοσελίδα μου http://www.geocities.com/elpapadeas/, συμπληρωματική του ιστολογίου μου και με πορεία παράλληλη μ' αυτό. Το γιατί είναι άλλη(;) ιστορία… Μόλις τότε, λοιπόν, διάβασα το μήνυμά σου και αμέσως ανάτρεξα στο ιστολόγιό σου. Όμως πέρασαν άλλοι 4 μήνες ακόμη, χωρίς να τολμήσω να επικοινωνήσω μαζί σου, αν και αισθανόμουνα ότι είχα χρέος να το κάνω. Για κάποιο λόγο που μου είναι δύσκολο να τον εξηγήσω, σε δύο ζητήματα, ασφαλώς σχετιζόμενα μεταξύ τους, που με βασάνιζαν αυτό το διάστημα, δεν έδινα λύση: το πρώτο, να επικοινωνήσω μαζί σου· το δεύτερο, να ξαναζωντανέψω το ιστολόγιό μου. Αυτό το δεύτερο το φοβόμουνα κιόλας κατά κάποιο τρόπο… Η αναβολή δε της επανενεργοποίησης του ιστολογίου μου (μαζί και της ιστοσελίδας μου) συμπαράσερνε σε αναβολή και την επικοινωνία μου μαζί σου, έτσι όπως τα δύο αυτά τα έχω συνδυάσει. Εν προκειμένω, έδρασε σαν καταλύτης η ανακοίνωση της www.geocities.com, η οποία φιλοξενούσε την ιστοσελίδα μου, ότι πρόκειται αργότερα φέτος να πάψει να παρέχει φιλοξενία ιστοσελίδων. Προ του… κινδύνου να χάσω την ιστοσελίδα μου, μόλις το πληροφορήθηκα αυτό στις αρχές Μάη, δραστηριοποιήθηκα και, ύστερα από δουλειά ενός μήνα, δημιούργησα νέα ιστοσελίδα, την http://l-d-papadeas.webnode.com/, και τώρα σκέπτομαι να καταπιαστώ και με το ιστολόγιό μου.
Στα ουσιώδη τώρα. Ειλικρινή συλλυπητήρια για την απώλεια της μητέρας σου. Λίγες μέρες πριν από σένα έχασα κι εγώ τη μητέρα μου. Στην ιστοσελίδα μου http://l-d-papadeas.webnode.com/, στην καρτέλα "Το βήμα μου" έχω περιλάβει τον αποχαιρετισμό μου.
Λίγες μέρες μετά από την εγκατάλειψη του ιστολογίου μου, στις 6 Ιούνη 2007, έγινα συνταξιούχος, αποκλειστικά χάρη σ' έναν λεβέντη και ευαίσθητο άνθρωπο· τον τότε υφυπουργό Υγείας Αθανάσιο Γιαννόπουλο. Αυτός έκανε αποδεκτή την αίτηση παραίτησής μου, την οποία οι υπηρεσιακοί παράγοντες είχαν απορρίψει με την αιτιολογία ότι κατά τον Δημοσιοϋπαλληλικό Κώδικα "η αίτηση υπαλλήλου που διώκεται ποινικά… …δεν λαμβάνεται υπόψη"! Έτσι, απαλλάχτηκα από την υποχρέωση να ζω σ' ένα περιβάλλον που με πλήγωνε και κάπως ηρέμησα. Ίσως αρκετά. Όχι όμως εντελώς, διότι με κατατρέχουν ποινικές δίκες…
Για άλλη μία φορά σ' ευχαριστώ, καλέ μου φίλε. Συν τοις άλλοις και για την υπομονή σου να διαβάσεις το μακρινάρι μου.
Να είσαι πάντα καλά.
Λευτέρης-Δικαίος Παπαδέας
elpapadeas@yahoo.gr
Δημοσίευση σχολίου